Nog een paar dagen is de expositie Souvenir te bezoeken, we kregen een prachtige advertentie in de krant van Coevorden met van elke kunstenaar een detail van het werk.
Door gedoe helemaal vergeten mijn blog te maken. Nog nooit gebeurd. Maar beter laat dan nooit. Met Peter Veen doe ik mee aan de tentoonstelling Het Drents Schildergenootschap/Drentse Schrievers. Een samenwerking die heel goed ging, Peters tekst als geluid bij het werk. Erg mooi!
Samen met een ander lid van het Kunstcollectief was ik op Montmartre in Oosterhesselen. Annet was aan het schilderen, ik aan het tekenen. Foto J.P. Cleveringa
Beestjes nemen een beeld over. Deze tors moet nog gestookt worden. Ik keek er naar en zag opeens de kevers zitten. Erg mooi. Gauw een foto gemaakt. Ik draaide me om en ze waren al weer weg. Net op tijd dus.
Mijn beeld 'De Mensch overlegt zijn gangen....' doet mee met de tentoonstelling 'Kunstschatten van het Geopark en staat nu bij Kunstplaza Schurer in Assen.
In september ben ik naar Italië geweest om onder andere mijn beeld in Venetië in het Palazzo Mora te kijken. Het stond er er erg mooi. Bijzonder vond ik wel dat op een verdieping onder mij werk van Jeff Koons te zien was. Het was een hele mooie tentoonstelling met veel buitenlandse kunstenaars.
Deze maand veel heen en weer gereisd. Naar Kasteel Sypesteyn om het oor van mijn hond te repareren. Blijkbaar is het voor sommige bezoekers niet duidelijk dat je niet aan de oren van een stenen hond moet trekken. Hoe dan ook hij lag er naast. Ik moest ter plekke een hele stellage bouwen om het oor er weer aan te lijmen. Gelukkig is het gelukt en staat hij daar nu weer met twee oren.
Deze zondag opent de expositie bij Galerie van Strien in Nieuw-Amsterdam. Op 13 mei opent de expositie in Venetië. Personal Structure 2017 in Palazzo Mora
Nu het zitgedeelte aan het realiseren. Het is een heel stappen plan. Een test gemaakt om te kijken of het aan een voegen van de platen zou lukken. Een test is altijd anders dan het grote geheel. Dus straks kan ik pas echt zien of het lukt.
Verder gewerkt aan mijn pronk stilleven. De kat ligt nu naar mijn zin, op deze foto zie je dat het hoofd nog moet gebeuren, maar ik vond het handig om eerst de positie van het lijf te bepalen.
Heel veel katten getekend en onze kat eindeloos gefotografeerd voor de kat op het pronkstilleven. Hij wordt er wat neurotisch van. We hebben al 40 jaar poezen en dan zou je denken dat ik zou weten hoe zo'n beest in elkaar steekt, maar dat blijkt dan toch weer moeilijker dan gedacht.
Begonnen met de eerste aanzet van mijn pronkstilleven. Het schilderij van Jan Davidz. de Heem ( 17de eeuwse schilder van stillevens) heb ik als uitgangspunt gekozen.
Mijn Vanitas kwam met scheuren uit de oven. 'What's in a name'? Indachtig de Japanse traditie, die scheuren als een geschenk van de goden beschouwt, wilde ik deze met bladgoud accentueren, dat leek me het proberen waard. Maar achteraf bleek dat het voor het beeld beter was om er littekens van te maken. Omdat ik niet wist of de scheuren door en door waren, deze eerst met twee componentenlijm gevuld. Om te voorkomen dat de lijm in de scheuren zou zakken, eerst de scheuren met isolatiemateriaal volgepropt. Daarna met plamuur. Wel tussendoor steeds afgedekt met latex.
Soms werkt de klei heel erg mee. Dan weer niet. Veel scheuren in mijn beeld van de aap. Maar dat is wel het risico van mijn bouwmethode. Het is even niet anders. Hopelijk gaat de haas het beter overleven. Ik ben tevreden over hoe het er uit zien. Het duwen en trekken aan de klei bevalt me, Het levert mooie dingen op. Wel moet ik goed kijken wat ik er van gebruik en wat niet. Om de oren niet te laten inzakken in de oven moet ik een steun bedenken. Alvast maar veel platen geperst. En veel andere support gemaakt. Better safe than sorry. Van iemand een hazenschedel gekregen. Hij is nog niet zo mooi bleek als deze, maar wel prachtig om te zien hoe alles zo mooi in elkaar zit en het 'kantwerk' bij de neus.
De 'Vanitas' is af. Ik had veel aan foto's die ik van een gorilla schedel had.Ik had ze van alle kanten, dus kon ik steeds controleren. Ook het beeld voor mijn overleden vriendin staat nu op zijn plek. Ik had nog even een benauwd moment omdat de band zover van de rug was afgekrompen, maar na de stook zat die toch weer op zijn oorspronkelijk plek zonder schade. Leve het geheugen van de klei!
Het begint beter te worden nu. Dus gelukkig weer een paar dagen een paar uur in mijn atelier kunnen werken. Veel kijken hoe ik dingen wil hebben en veel schetsen maken. Toen ik mijn oven stookte hing daar een prachtig spinnenweb te wapperen. Bijna spookachtig!
Het schiet helaas niet op met mijn gezondheid. Dus december niets kunnen doen. Nu een antibioticakuur gekregen, ik heb goede hoop voor de komende weken. Ik heb gelezen en wat getekend. Verder niet veel energie. Wel in mijn hoofd bezig geweest met de zeven hoofdzonden, die nog steeds een podium moeten krijgen. Dus plan 1 is energie krijgen, plan 2 de aap afmaken.
Blijkbaar geen goede maand voor mij. Verleden jaar behoorlijk ziek, nu weer. Geen atelier dagen dus, wel weer een beetje fut om te gaan tekenen. Een ander beest voor mijn stilleven. Als uitgangspunt voor de Vanitas heb ik het stilleven van Albrecht van der Schoor genomen. Wel gelukkig de film van Mr. Turner kunnen zien. Heel erg mooi.
Het beeld is af. Dat is fijn. Nu is er ruimte voor nieuwe dingen. Ik ben het pad van de 'stillevens' ingeslagen. Hoewel, met dieren is het natuurlijk niet helemaal stil, maar ik heb de Nederlandse stillevens uit de zestiende, zeventiende eeuw als uitgangspunt genomen en ga er mijn eigen draai aan geven. Ik weet nog niet waar ik uit kom. Voorlopig veel 'veldwerk' gedaan op internet en in boeken en wat tekeningen gemaakt. Ik vind het altijd fijn als ik een goede basis heb. Verder naar de Anningahof geweest en het Stedelijk Museum in Kampen. Beiden heel erg de moeite waard.
Deze maand hard gewerkt aan het beeld dat ik aan het maken ben voor de man van mijn vriendin. Zij is in maart overleden. Ik kreeg op de Rietveld vaak te horen dat, als ik van Amsterdam naar Amstelveen moest, ik dan via Maastricht ging. Het duurde lang, maar je kwam onderweg wel veel tegen. Dat is nu ook het geval ik heb veel structuren gemaakt omdat ik wilde kijken wat het beste bij het beeld paste en ik zag een mooie combinatie van recht en meer barok. Ik weet nog niet wat ik daar mee kan doen, maar ik heb het wel 'gezien'. Ook nog een kleine schets gemaakt van een nieuw idee. Ik heb het buiten gefotografeerd. Ik doe mee met een korte tentoonstelling in Beelden in Gees met de andere kunstenaars van Kunstvesting Coevorden en zag hoe mooi mijn werk stond als er een natuurlijke belichting op valt.